Յակոբ Գոգեբաշվիլի «Ահա մանուշակը»
Ահա մանուշակը,
Ահա մանուշակը
Ինչ գեղեցիկ ծաղիկ է,
Դաշտում էլ, այգում էլ,
Իմ գրքերում էլ ծաղկում է մանուշակը։
Որտեղ աչքը ինձ նայի,
Որտեղ ոտքով քայլել եմ,
Ամեն տեղ տեսա, և ամեն տեղ ասացի.
– Ահա մանուշակը,
Ահա մանուշակը։
Մանուշակը, պարզվում է մայրիկի
Արցունքի վրա բացված ծաղիկ է։
Մակղվալա Մրևլիշվիլի «Գարուն»
Ես կցանկանայի, որ արթնանա,
Արթնանա մանուշակը։
Այս ջերմությունն ու ուրախությունը
Սա է կոչվում գարուն։
Վաժա Փշավելա «Գարուն»
Բնությունն արթնացավ,
Վեր կացավ, կենդանացավ, մեռավ…
Հազիվ թե զգացվեց
Սառը երկնային ձյունը։
Ձյունը հալվեց լեռան վրա,
Առվակը շառաչեց ձորերում,
Այստեղ Արագվին գոռգոռաց.
Այնտեղ է ծայրը Կուր գետի:
Գաբրիել Գասպարյան 